کودک همسری نسل به نسل در یک خانواده
به گزارش راوه بلاگ، تهران (پانا) - چهل میلیون گرفتند تا زهرای 13 ساله را عروس کردند. دو سال از آن روز می گذرد، اما حالا زهرا با بغض سنگین از این 24 ماه می گوید. زهرا قربانی فقر بود، همان طور که مادر و خواهرش بودند.
به گزارش شهروند، نسرین با امیدی که در دل داشت، دو دخترش را به خانه بخت روانه کرد. اما بخت برای زهرا با واژه خوشبختی عجین نبود و جدایی نصیبش شد. در کنار مادرشوهرش رنج کشید و به امید آمدن ناجی و باطل شدن طلسم، روزها را سر کرد، اما کسی برای نجات زهرا نیامد. عروس 13 ساله با چمدانی پر از امید و آرزو به خانه شوهر رفت، اما با کوله باری از ناامیدی و حسرت یک ماه است که به خانه پدرش برگشته. باید همان 40 میلیونی را که گرفتند، به داماد پس بدهند تا مهر طلاق بر شناسنامه این دختر کوچکی که عروس شده است، ثبت گردد.
آغاز یک رنج
خانه ای با یک اتاق کوچک و پذیرایی کوچک تر از اتاق خواب آن، در خوزستان اهواز خانواده ای را در دل خود جای داده که با فقر دست وپنجه نرم می نمایند. عقربه های ساعت با دلسوزی هرچه تمام تر از پس هم گذر کردند تا شاهد حرف های پر از حسرت نسرین باشند. نسرین مادر خانواده متولد 62 است با پنج فرزند، اما شبیه 50،55 ساله هاست.
نسرین بغضش را در پشت کلمات پنهان می نماید و با آبروداری، از زندگی و دخترش دفاع کرد. دو سالی را نان می پختم و می فروختم تا یاری خرج باشم، اما دیگر بودجه برای این کار را هم ندارم. چشم به آسمان خدا دوختم. فقط توکلم به اوست. 15 سالم بود که ازدواج کردم. دختر بزرگم، عاطفه را در 15 سالگی شوهر دادم. الان یک دختر سه ساله دارد. از زندگی اش ناراضی نیست، اما تا راضی بودنش هم فرسخ ها فاصله است.
هفت سال است شوهرم صرع دارد و نمی تواند سرکار برود. کنج این خانه فقیرانه افتاده. هرچه نامه های دکتر را به خیریه ها نشان دادند، ناجی ای برای مرحم زخم های زندگی شان پیدا نکردند.
قبل از اینکه مریض گردد، کارش این بود که نزدیک فلکه های اصلی خیابان می ایستاد تا بار ببرد، اما صرع امانش را برید و اجازه نداد سرپا بایستد. خرج مان به سختی می گذرد. حتی بخاری برای گرم کردن مان نداریم. یک موسسه خیریه هرازگاهی مبلغی برای یاری به ما می داد تا اینکه با ازدواج دختر دومم آن مبلغ ناچیز را هم قطع کردند.
داستان یک اشتباه
صدایش پر از غم واندوه است. فشار زندگی باعث شده بود صدایش به سختی از گلو بیرون بیاید. با اندوه داستان اشتباهش را با جملات تکرار می نماید.
همین موسسه باعث بدبختی دخترم شد. آنقدر آمدند و رفتند و زیر گوشم حرف های امیدوارنماینده زدند تا راضی شدم دخترم را با دست های خودم بدبخت کنم. زنی که از موسسه خیریه می آمد، زهرا را برای پسرعمه بانی موسسه زیر نظر گرفته بود. مدام از ما و فرهنگ مان تعریف می کرد. مرتب زیر گوشم تکرار می کرد؛ درست است که خانواده شما از وضع اقتصادی چندانی برخوردار نیست، اما نجابت دخترت به جهان می ارزد.
محمد، دخترت را خوشبخت می نماید. خانواده داماد وضع اقتصادی خوبی دارند. زهرا خوشبخت می گردد. خوب می خورد، خوب می پوشد و خوب راه می رود. کلاس ششم برایش کافی است. آینده اش با ازدواج با محمد تضمین می گردد. به دخترم گفتم می روی جایی که غم به دلت نمی شیند و آرزوهایت برآورده می گردد. زهرا همواره آرزو داشت لباس های خوب بپوشد و در خانه برای خودش بروبیایی داشته باشد، این شد که جواب مثبت دادیم و با یک جهان آرزو، زهرا را روانه خانه شوهر کردیم.
از دود کردن اسپند تا طلاق
تصویر عذاب دخترش در این 6 ماه به سمت ذهنش پرتاب شد. نسرین با لهجه ای عربی سعی کرد تصویر تکراری که روز و شبش را گرفته، با کلماتی ساده کنار هم بچسباند.
یک ماهی می گردد که دنبالش رفتم و پیش خودمان زندگی می نماید. دلم طاقت نیاورد، هیچ مادری تحمل رنج کشیدن فرزندش را ندارد. اگر دنبالش نمی رفتم از شدت گرسنگی و ضعف هلاک می شد. در این یک ماه حتی یک نفر، یک بار هم به دنبال زهرا نیامد.
بغضش را با کلمه ای که میان لب هایش نگه داشته بود، قورت داد و به سختی جملات را از دهانش رها کرد.
آنقدر دخترم را زدند، زدند، تا دیگر جانش درد نمی کرد. زهرا چهار روز گرسنه بود، همسایه ها تماس گرفتند که دخترت را از خانه بیرون انداختند. گیس های دخترم را دور دستش کشید تا زهرا از حال رفت. مادرشوهر و پدرشوهر زهرا با هم مشکل داشتند. مادرشوهر دخترم مدام فکر می کرد زهرا می خواهد او و پسرش را جادو کند.
با پوزخندی تلخ ادامه داد. اگر ما جادو بلد بودیم و جادو اثر داشت، برای زندگی خودمان انجام می دادیم. پسر اولش با دخترخاله اش ازدواج نموده بود، برای همین با عروس اول مهربان بود، اما دختر بخت برگشته من را اذیت می کرد. تازه عروس بود، دلش می خواست برای خانه اش اسپند دود کند که این ماجرا آغاز شد. هر قدمی که برمی داشت، مادرشوهرش گمان می کرد می خواهد جادویش کند. شوهرش محمد 20 سال دارد. محمد را دوست دارد، اما او هم به حرف مادرش گوش می دهد و فکر می نماید زهرا دروغ می گوید. تا می توانست دخترم را می زد و فحش می داد.
تهمت هایی که زندگی ام را خراب کرد
زهرا فارسی نمی داند و از سخن گفتن طفره می رود. هنوز دل دل می نماید. با چهره ای غمگین و لبخندی تلخ از سر خجالت به واسطه مادرش صحبت می نماید.
کلاس ششم بودم که به خواستگاریم آمدند. دلم می خواست درس بخوانم، اما فکر کردم با ازدواج با محمد خوشبخت می شوم، برای همین درس را رها کردم.
سنگینی دست شوهر را هنوز حس می نماید. تصویر کتک های محمد از جلو چشمانش پاک نشده است. الفاظ زشت محمد در سرش می چرخد. شب ها پلک هایش از ترس به هم جفت نمی شوند. زخم زبان ها، بی اعتنایی ها و زنگ خنده های تمسخرآمیزشان، راحتش نمی گذارند.
با چشمانی غمگین و چهره ای معصوم رو به مادرش عربی می گوید: رابطه پدرشوهرم با من خوب بود. گاهی دلش برایم می سوخت، اما از مادرشوهرم می ترسید. خانه آنها سه طبقه بود. من در طبقه سوم بودم و مادرشوهرم طبقه اول. سرمایه دار بودند، اما فایده ای نداشت، من آرامش نداشتم.
دو روز از عروسی گذشته بود که به باغ رفتیم. مادرشوهرم چایی که داخل کلمن بود را نخورد و گفت که می خواهی مرا جادو کنی. این تهمت ها زندگی ام را خراب کرد. همین که جواب دادم این کار را نکردم مرا زد.
بغض راه گلویش را گرفت و راهی برای بیان کلمات باقی نگذاشت، دستش را به سرش کشید و تصویری از جلوی چشم هایش رد شد.
گیس هایم را می کشید، هنوز فرق سرم درد می نماید. آخرین مشکلش با من بر سر دود کردن اسپند بود. خیال می کرد می خواهم او را جادو کنم. عصبانی شده بود، سراغم آمد و من را آنقدر کتک زد تا از حال رفتم. چند ساعت بعد وقتی دوباره سراغم آمد، اول فکر کردم برای دلجویی آمده است. همه جا را گشت، همه جا را زیرورو کرد. هرچی مواد غذایی بود را با خود برد.
از میان جملات زهرا که به عربی شنیده می شدند والا در میان کلمات آشنا بود. نسرین که سنگینی بغض روی کلماتش نشسته بود، واژه های زهرا را به فارسی برگرداند. حتی به نمک آشپزخانه رحم نکرد، والا.
از ترس خوابش نمی برد
مادر زهرا آهی از سر دل کشید. زهرا دلش نمی خواهد به خانه مادرشوهرش برگردد. در این مدت که هیچ کس پی زهرا نیامده، ولی اگر بیاید هم زهرا راضی نمی گردد. دوست دارد تحصیلش را ادامه دهد، اما ما بودجه ادامه تحصیل هم نداریم. اگر بخواهیم طلاق دخترم را بگیریم، باید 40 میلیون تومان به خانواده داماد بدهیم. همان پولی که برای بردن زهرا به ما دادند. پولی نداریم که به آنها بدهیم. اگر این پول را هم بدهیم برایمان گران تمام می گردد.
آبرویمان در محل می رود. در اینجا رسم نیست دختر طلاق بگیرد. زهرا هم به راحتی راضی نمی گردد. حرفش این است که زندگی با محمد را به شرطی قبول می نماید که خانه ای جدا تهیه کند و مادرشوهرش تهمت جادو جنبل نبندد.
زهرا شب ها با ناله از خواب می پرد. می ترسد کسی او را بزند. دخترم مثل گلی که به آن رسیدگی نگردد، پژمرده شده است. نزدیک غروب دلش می گیرد و گریه می نماید، با همه این دلگیری ها، ادامه تحصیل را به زندگی با محمد و خانواده شوهرش ترجیح می دهد، اما هیچ چیز جور نیست. نه هزینه تحصیل، نه 40 میلیون برای آزاد کردن دخترمان، هیچ چیز.
چین های صورتش با اندوهی که در چهره جای داده بود، قوت گرفت و سعی کرد با لبخندی از سر ناچاری درددل هایش را در دل دفن کند.
منبع: خبرگزاری پاناگروه ساختمانی آبان: گروه ساختمانی آبان: بازسازی ساختمان و تعمیرات جزئی و کلی و طراحی ویلا و فضای سبز و روف گاردن، طراحی الاچیق، فروش درب های ضد سرقت