مسائل بچه ها طلاق؛ از احساس گناه تا پرخاشگری - راوه بلاگ

خانواده یکی از اساسی ترین نهاد های اجتماعی است که مهم ترین نقش را در رشد و پرورش شخصیت کودک دارد. به همین خاطر هر گونه اختلالی که در خانواده ایجاد گردد تاثیر مستقیم و غیرقابل انکاری روی کودک می گذارد.

دعوای والدین در حضور بچه ها باعث اضطراب، احساس ناامنی و نداشتن آرامش در بچه ها می گردد. این اضطراب بقدری زیاد است که در برخی موارد جدایی والدین و دور بودن از این تنش ها برای کودک بهتر است. البته مسائل بچه ها طلاق هم کم نیست. بچه ها طلاق از نظر روحی همواره با مسائلی روبرو می شوند و سازگاری با شرایط نو برایشان سخت خواهد بود. مسائل بچه ها طلاق مانند افت تحصیلی، روابط بین فردی ضعیف، استرس، ترس، مسائل انطباقی با شرایط نو، عزت نفس پایین، خشم و بسیاری موارد دیگر. مثلا بچه ها طلاق سخت به دیگران اعتماد می نمایند و به سختی قانع می شوند که آدم ها می توانند صادق باشند. از مسائل بچه ها طلاق این است که به چیز های بی دوام بیشتر اهمیت می دهند و برعکس برای چیز های مهم تر اهمیت کمتری قائلند.

مسائل بچه ها طلاق در سن های مختلف باهم فرق دارد و به انواع مختلفی بروز پیدا می نماید. در ادامه برخی از مسائل بچه ها طلاق را می آوریم:

احساس گناه

وقتی والدین طلاق می گیرند، کودک این حس را پیدا می نماید که خودش مقصر اصلی این جدایی است و همواره احساس گناه و عذاب وجدان همراه اوست. کنار آمدن با این احساس گناه برای کودک بسیار سخت است. این احساس شرمندگی مداوم، اعتماد به نفس و عزت نفس کودک را ازبین می برد. احساس گناه از عمده ترین مسائل بچه ها طلاق است و باعث بروز مسائل روحی دیگر مانند رفتار های درون ریزانه می گردد. این بچه ها طوری رفتار می نمایند که انگار همواره گناهکارند. مثلا چندین بار عذرخواهی می نمایند و سعی می نمایند کار هایی انجام دهند که آن ها را بچه خوبی نشان دهد.

درموارد حادتر کودک علاوه بر اینکه احساس می نماید عامل جدایی والدینش است، احساس می نماید عامل وقوع هر پدیده دیگر نیز هست و باعث تکبر و خودبزرگ بینی او می گردد.

رفتار های برون ریزانه

مسائل برخی از بچه ها طلاق به شکل رفتار های برون ریزانه نمود پیدا می نماید. این نوع رفتار ها در بچه ها برون گرا و پسران بیشتر دیده می گردد. این بچه ها نمی توانند خشمی که درونشان بوجود آمده را در قالب کلمات به پدر و مادرشان شرح دهند و پرخاشگری زیادی نشان می دهند. بخصوص اگر به مدت طولانی در معرض دعوا های فیزیکی و کلامی پدر و مادرشان قرار گرفته باشند. رفتار های برون ریزانه علاوه بر پرخاشگری به شکل های مختلفی نمود پیدا می نمایند. مانند اختلال کم توجهی، اختلال بیش فعالی، اختلال نافرمانی مقابله ای و ...

اختلال کم توجهی:

همان طور که قبلا گفتیم برخی از بچه ها طلاق فکر می نمایند عامل اصلی اتفاقات اطرافشان هستند و دچار خودبزرگ بینی می شوند. به همین خاطر نسبت به احساسات دیگران کم توجه و بی ملاحظه اند.

اختلال بیش فعالی:

یکی از مسائل برون ریزانه بچه هاطلاق بیش فعالی است. بچه های که به این اختلال دچار هستند بسیار بی نظم، ناآرام و آشوبگرند.

اختلال نافرمانی مقابله ای:

بچه های که این اختلال را دارند به حرف بزرگترشان گوش نمی دهند و برعکس حرف آن ها عمل می نمایند. این نافرمانی بیشتر در مدرسه یا مهدکودک دیده می گردد.

رفتار های درون ریزانه

برعکس مورد قبل، برخی از بچه ها دچار رفتار های درون ریزانه می شوند. مثلا منزوی می شوند، در معرض افسردگی قرار می گیرند، اضطراب زیادی دارند، سکوت های طولانی می نمایند، نا امیدند و شکایات جسمانی می نمایند.

این رفتار های درون ریزانه از کمبود اعتماد بنفس و عزت نفس، سرچشمه می گیرد. همان طور که قبلا گفتیم یکی از مسائل بچه ها طلاق احساس گناه است که باعث کمبود اعتماد بنفس می گردد.

مسائل بچه ها طلاق برحسب سن

یک تا سه سالگی:

بازگشت به سنین پایین تر از لحاظ رفتاری، اختلال خواب و تحریک پذیری، آسیب پذیری در روند رشدی.

سه تا شش سالگی:

کابوس شبانه، بی اعتمادی، عدم شکل گیری استقلال شخصی، احساس خلاء عاطفی.

شش تا دوازده سالگی:

احساس غم و دلتنگی، احساس گناه، احساس عدم کفایت.

دوازده سالگی به بالا:

افسردگی، عصیانگری و لجبازی، پرخاشگری، اختلال در شکل گیری هویت فردی.

راه حل هایی برای کاهش آسیب و مسائل بچه ها طلاق

وقتی والدین طلاق می گیرند کودک یک شرایط بحرانی را سپری می نماید و هیچ تضینی وجود ندارد که از این شرایط آسیب نبیند. ولی با رفتار های درست والدین این آسیب و استرس می تواند به حداقل برسد و کودک با فرآیند طلاق سازگار گردد. گذشته از این اگر شرایط بعد طلاق بهتر و آرام تر از شرایطی باشد که کودک هنگام زندگی با پدر و مادرش داشته، می توان گفت که طلاق آسیب های وارده به بچه ها را کمتر می نماید. طلاق توافقی آسیب کمتری به بچه ها می رساند.

برای کاهش مسائل بچه ها طلاق راه حل های زیر را به کار گیرید:

بعد از طلاق، بچه ها باید مطمئن باشند که هم به پدر و هم به مادرشان دسترسی دارند و به شکل منظم و ثابتی آن ها را می بینند. کودک هم به پدر احتیاج دارد هم به مادر و حضور یکی از آن ها کافی نیست.

چهره همسر سابق خود را برای کودکتان خراب نکنید و از او بدگویی نکنید. اجازه دهید کودکتان همچنان او را دوست داشته باشد و با او رابطه خوبی داشته باشد.

به سؤال های کودک درمورد جدایی تان پاسخ دهید. بعد از جدایی تان سؤالات زیادی فکر کودک را درگیر می نماید. با جملاتی مانند وقتی بزرگ شدی در این مورد حرف می زنیم یا به تو مربوط نمی گردد، فکر کودک را درگیر سؤال های بی جواب نکنید. اگر کودک دلیل جدایی تان را نداند ممکن است فکر کند خودش باعث جدایی شما شده و احساس گناه کند. با او درمورد جدایی تان تبادل نظر کنید و به سؤالاتش جواب دهید. تأکید کنید که این جدایی تقصیر کودک نیست. البته لازم نیست تمام حقیقت را به او بگویید. مثلا اگر دلیل جدایی از همسرتان خیانت یا اعتیاد او بوده، لزومی ندارد آن را به کودک بگویید. ولی حتما متناسب با فکر کودک شرح درستی درمورد دلیل جدایی تان بدهید. مثلا به او بگویید باهم تفاهم نداشتیم، یا باهم خرسند نبودیم و تصمیم گرفتیم جدا از هم زندگی کنیم، یا مثلا بگویید با پدرت صحبت کردیم و به این نتیجه رسیدیم که جدا زندگی کردن بیشتر به نفعمان است.

از کودکتان نخواهید که بعد از تماشا همسرتان برای شما خبر بیاورد و خبرچینی کند.

سازگاری با شرایط نو به مقدار کافی استرس زا هست. سعی نکنید او را از مدرسه، دوستان، خواهر و برادر و محیط قبلی اش جدا کنید.

درصورتیکه قصد ازدواج مجدد دارید به کودکتان شرح دهید که فرد نو قرار نیست جای پدر و مادرش را بگیرد و اگر خودش دوست داشت می تواند او را پدر یا مادر صدا کند. بعلاوه خبر ازدواجتان را ناگهانی به کودک ندهید. اجازه دهید کودک چند بار او را ببیند و کم کم با مسأله کنار بیاید.

منبع: fullfekr

پ

منبع: برترین ها