راه های درمان شقاق مقعدی

به گزارش راوه بلاگ، شقاق مقعد یک پارگی یا زخم در ناحیه آنودرم است. در این مطلب قصد داریم راه هایی برای درمان شقاق مقعدی را به شما معرفی کنیم. با ما همراه باشید.

خبرنگاران | سرویس سلامت - ضربه یا آسیب می تواند باعث کشیدگی کانال مقعد شده و نوعی پارگی در لایه داخلی مقعد به وجود آورد. این پارگی که به آن شقاق مقعدی گفته می گردد، معمولا به علت اجابت مزاج سخت نیز به وجود می آید. این عارضه در طی و یا بعد از اجابت مزاج، باعث ایجاد درد و خونریزی می گردد.

هدف از درمان شقاق مقعدی این است که درد و ناراحتی را از بین برده و زخم ایجاد شده بهبود یابد. شقاق مقعدی حاد که معمولا بیش از 6 هفته طول نمی کشد، شایع ترین نوع این عارضه بوده و معمولا با خود مراقبتی درمان می گردد. برای درمان شقاق مقعدی مزمن که بیش از 6 هفته طول می کشد، احتیاج به دارو و یا جراحی است.

راه های درمان شقاق مقعدی

1. خود مراقبتی

اگر شقاق مقعدی به علت یبوست یا اسهال ایجاد شده است، می توانید با تغییر عادت های خود، فشار وارد شده بر روی کانال مقعد را کاهش دهید. این مراحل می توانند در بیشتر موارد، به تسکین علائم و بهبود شقاق مقعدی یاری نمایند.

آب رسانی به بدن: در طول روز مایعات زیاد بنوشید (بدون کافئین و یا الکل).
مصرف غذا های غنی از فیبر: برای پیشگیری از یبوست، باید هر روز 20 تا 35 گرم فیبر مصرف کنید. با خوردن مواد غذایی زیر، می توانید به تدریج میزان فیبر دریافتی خود را افزایش دهید:

سبوس گندم
سبوس جو
موادی مانند برنج قهوه ای، بلغور جو دوسر، رشته فرنگی، حبوبات و نان
نخود و لوبیا
مرکبات
کاهو، فلفل دلمه ای، قارچ و...

مصرف مکمل های فیبر: در صورت احتیاج می توانید برای دریافت فیبر از مکمل های فیبر بهره ببرید. این مکمل ها باعث نرم شدن مدفوع شده و اجابت مزاج را آسان تر می نمایند. برای جلوگیری از ایجاد گاز و گرفتگی شکم، سعی کنید به تدریج میزان فیبر دریافتی خود را افزایش دهید.
استفاده از ملین: قبل از مصرف هر گونه ملین، با پزشک خود مشورت کنید.
اجابت مزاج خود را به تاخیر نیندازید. تاخیر در اجابت مزاج می تواند منجر به یبوست گردد.
برای اجابت مزاج بیش از حد به خود فشار وارد نکنید. این امر می تواند به کانال مقعد فشار وارد کند.
بعد از هر اجابت مزاج، خود را به آرامی تمیز و خشک کنید.
از صابون های معطر استفاده نکنید. این گونه مواد باعث تحریک پوست می شوند.
اگر مبتلا به یبوست مزمن یا اسهال مداوم هستید، حتما به پزشک مراجعه کنید.
استفاده از حمام نشیمن یا لگن بهداشتی: یک لگن را پر از آب گرم نموده و درون آن بنشینید. این کار را دو تا سه بار در روز و به مدت 10 تا 15 دقیقه انجام دهید. با خیس کردن ناحیه مقعد می توانید به بهبود جریان خون و تسکین عضله مقعد یاری کنید.

با استفاده از روش های گفته شده، معمولا می توان فرایند درمان شقاق مقعدی را در طی چند هفته تا چند ماه به پایان رساند.

2. استفاده از دارو برای درمان شقاق مقعدی

پماد نیترات: استفاده از این دارو می تواند به افزایش جریان خون در کانال و عضله مقعد یاری نموده و باعث تسریع بهبود شقاق مقعدی گردد. بعضی از عوارض جانبی مصرف این دارو عبارتند از سردرد، سرگیجه و کاهش فشار خون. توجه داشته باشید که در صورت استفاده از دارو های اختلال نعوظ مانند سیلدنافیل، تادالافیل و یا ورداآنفیل، نباید به مدت 24 ساعت از پماد نیترات بهره ببرید.

مسدود نماینده های کانال کلسیم: این دارو ها برای کاهش فشار خون مورد استفاده قرار می گیرند. از بعضی از انواع موضعی آن، می توان برای درمان شقاق مقعدی استفاده کرد. از عوارض جانبی استفاده از آن ها می توان به سردرد اشاره نمود. همچنین، می توان از مسدود نماینده های کانال کلسیم به صورت خوراکی برای درمان این عارضه استفاده کرد. هرچند، در این روش، فرایند بهبود کندتر بوده و منجر به بروز عوارض جانبی بیشتری می گردد.

تزریق بوتاکس: اگر درمان های موضعی جواب ندهند، می توان از تزریق سم بوتولینوم نوع A (بوتاکس) برای درمان شقاق مقعدی استفاده کرد. با تزریق بوتاکس، به طور موقت عضلات مقعد بی حس شده و درد تسکین می یابد. با این روش، حدود 60 تا 80 درصد بیماران بهبود پیدا می نمایند. با استفاده از بوتاکس، ممکن است کنترل اجابت مزاج خود را از دست بدهید. البته این حالت موقتی خواهد بود.

3. عمل جراحی

در نهایت، اگر استفاده از دارو یا روش های خود مراقبتی جواب ندهند، احتمالا احتیاج به جراحی خواهید داشت. این جراحی اسفنکتروتومی داخلی جانبی (LIS) نامیده می گردد. در این روش، برشی کوچک در عضله مقعد ایجاد می گردد. در نتیجه درد و فشار کاهش پیدا نموده و به درمان شقاق مقعدی یاری می نماید. این نوع جراحی درد زیادی ندارد. از عوارض این جراحی می توان به موارد زیر اشاره نمود: