تئوری متفاوت رنگ ها در ژاپن - راوه بلاگ

رنگ ها در ژاپن از نمادهای متفاوت و مفاهیم سلسه مراتبی نسبت به آنچه در دنیای غرب وجود دارد برخوردارند. اما خود پالت رنگ ژاپنی به مقدار زیادی تحت تأثیر هنر غرب است. استفاده سنتی از رنگ در ژاپن را می توان در ادبیات ژاپن مانند هایکو، در نوشته های روی لوح های چوبی ژاپنی یا روی پارچه ها و لباس هایی مانند کیمونوهای ژاپنی به وضوح مشاهده کرد.

حقایقی در خصوص تئوری رنگ ها در ژاپن

5 رنگ اصلی در تئوری رنگ ژاپن مربوط به 5 عنصر اصلی طبیعت هستند: چوب، آتش، زمین، فلز و آب. رنگ هایی که این عناصر با خود همراه دارند عبارت است از: آبی (چوب)، قرمز (آتش)، زرد (زمین)، سفید (فلز) و سیاه (آب). همه رنگ های دیگر ترکیبی از این عناصر هستند.

تاریخچه رنگ ها در ژاپن

نام گذاری رنگ در ژاپن در 600 سال پس از میلاد مسیح به وسیله شاهزاده شوتوکو که اولین موجد وحدت ژاپن است استاندارد شد. این نام گذاری بر پایه تئوری رنگ های چینی بود که در سرتاسر شرق آسیا به کار می رفت. تئوری رنگ در چین نیز از همین 5 عنصر به عنوان پایه فلسفی برای ترکیب رنگ ها استفاده می کرد. هر کدام از این عناصر، فارغ از این که تئوری رنگ هستند، نشان دهنده یک جهت جغرافیایی، سرشت، فصل و احساس هستند. این دلالت های ضمنی را نیز رنگ ها با خود به همراه دارند. در سال 1862، چرخ رنگ های ژاپنی در غرب مورد تأیید نهاده شد و از آن پس به وسیله هنرمندان مدرن برای تفسیر تئوری رنگ های ژاپن به کار رفت.

کارایی رنگ ها در ژاپن

تئوری رنگ ژاپنی به طور جدی به هارمونی عناصر طبیعت مربوط می گردد. هر رنگی معنای فراتر از تون واقعی آن دارد. مثلاً رنگ زرد نمایانگر زمین، جهت مرکز، وفاداری و صداقت و گرمای چله تابستان است. با استفاده از رنگ ها، هنرمند می تواند به مفهوم خاصی بر پایه این سیستم تأکید داشته باشد.

رنگ های ثانویه

در ژاپن، رنگ های ثانویه اغلب از روی نام گیاه گلی که به آنها شبیه هستند نام گذاری می شوند. رنگ های دیگری که اغلب به وفور در ادبیات ژاپنی استفاده می گردد شامل بنفش، صورتی، سبز، قهوه ای و خاکستری هستند. این رنگ ها همه سرشت و احساساتی همراه خود دارند. مثلاً بنفش به قوی ترین شکل از اخلاقیات مربوط می گردد و فقط روحانی و پیشوای بودایی می تواند عبایی به این رنگ بر تن کند.

ملاحظات و تمایزات

سادگی و هماهنگی پالت رنگ ژاپنی و تئوری مربوط به آن باعث پرطرفدار و مشهور شدنش در فرهنگ غرب و همین طور فرهنگ شرق شده است. اگر چه، تمایزات خاصی در مفاهیم وجود دارد. مثلاً زرد در ژاپن می تواند نماد شجاعت و دلاوری باشد اما در فرهنگ غرب معمولاً نشان از بزدلی و بدبختی دارد. به همین دلیل، مردم برای دریافت معانی رنگ ها باید به صورت جدی با تکیه بر تئوری رنگ های ژاپن هر هنری که در آن رنگ به کار رفته است را تفسیر نمایند.