برای ترغیب بچه ها به سفر چه کنیم؟ - راوه بلاگ

همه ما حتما شاهد بوده ایم که بچه ها با بالاتررفتن سن شان، دیگر علاقه ای به مسافرت با خانواده ندارند؛ معضلی که بسیاری از خانواده ها با آن دست وپنجه نرم می نمایند. به همین خاطر در این مقاله قصد داریم تجربیات نویسنده سایت the points guy را با شما در میان بگذاریم که به راهکارهایی برای ترغیب بچه ها به سفرهای خانوادگی اشاره می نماید.

بعضی بر این باورند که به عنوان پدر و مادر می توانند بچه ها شان را مجبور نمایند که با آن ها سفر نمایند. مطمئن باشید که چنین طرز فکری فقط به آن دسته از والدین تعلق دارد که به نظرشان می توانند با نوجوانان بی میل خود، تجربه یک سفر تفریحی شاد داشته باشند. چراکه اگر می خواهید خاطرات شاد و به یادماندنی ای برای خانواده خود رقم بزنید، بهتر است به سراغ اجبار بچه ها تان نروید.

دلیل بی میلی بچه ها را درک کنید

سعی کنید به بچه ها خود گوش کنید و با کمی پرس وجو دلیل اصلی بی میلی آن ها به مسافرت خانوادگی را جویا شوید و به اینکه آن ها نمی خواهند با شما به سفر بیایند اکتفا نکنید. آیا دلیل موضوع، خسته نماینده بودن سفر است؟ صرف مدت زمان زیاد در اتاق کوچک هتل با یک خواهر یا بردار بازیگوش؟ دلتنگ شدن برای دوستان شان؟ حتی اگر نتوانید دلیل اصلی امتناع آن ها را پیدا کنید، باز هم خیلی مهم است که کوشش خود را نموده اید.

بچه ها را در برنامه ریزی سفر دخیل کنید

در صورتی که ایده نه چندان دلچسب بازدید از مکان های تاریخی، عامل اصلی بی میلی بچه ها به سفر محسوب می گردد، می توانید پیش از سفر در زمینه انتخاب فعالیت های مختلف مسافرت از آن ها یاری بگیرید. این موضوع می تواند برنامه ریزی بازدید از یک پارک موضوعی باشد که شاید در حالت عادی اتفاق نمی افتد. من در سفر اخیرم به پاریس همین روش را تجربه کردم. ما با اضافه کردن دیزنی لند پاریس به برنامه هایمان متوجه شدیدم که دختر 12 ساله ام، دیزنی لند را به بازدید از موزه ای که بعدتر از آن تماشا کردیم، ترجیح می داد.

علاوه بر این، من با توجه به علایق بچه ها، مقصد را انتخاب می کنم. چهار سال قبل، زمانی که بچه هایم 11 و 7 ساله بودند، تصمیم گرفتیم که به یک سفر آسیایی بزرگ برویم. آن موقع پسرم به دو فعالیت علاقه داشت: بیسبال و مانگا (manga). ژاپن برترین مکان برای این دو تفریح به حساب می آمد. همه ما اوقات خوشی در تماشای بازی بیسبال در توکیو داشتیم و پسرم توانست مجموعه ای از کتاب های مانگا را در کتاب فروشی ای در شینجوکو خریداری کند.

دخترم اکنون 12 سال دارد، یک استاد آشپزی نوجوان است و برنامه ریزی کلاس آشپزی برای او در طول سفر بسیار برایم لذت بخش بود. در سفر اخیرمان به پاریس، کلاس های تهیه کرپ و ماکارون را برای خودم و دخترم پیدا کردم. این تصمیم گیری مزایای خودش را نیز دارد، مثلا اینکه هفته گذشته، دخترم برای ما کرپ درست کرد.

برای بچه ها، فضا ایجاد کنید

اگر امتناع بچه ها برای سفر خانوادگی، خواهر و بردار بازیگوش یا والدین آزاردهنده هستند، می توانید قید اتاق استاندارد هتل را بزنید و یک هتل آپارتمان یا یک سوئیت دوخوابه بگیرید. برای بچه ها، فضای کافی ایجاد کنید تا کمی از هم فاصله بگیرند و به این ترتیب زندگی برای همه آسان تر می گردد. در واقع، من سعی کردم برای هرکدام از بچه ها، یک اتاق بگیرم. اجاره یک سوئیت سه خوابه اغلب گران تر از اجاره یک دوخوابه است، به طوری که برای اتاق سوم حداقل 20 دلار پرداخت کردم. به همین خاطر در سفرهای خانوادگی به جای رفتن به هتل، روی گزینه منعطف تری نظیر ایربی ان بی تمرکز می کنم.

یکی از دوستان فرزندتان را با خود به سفر ببرید

به تازگی از یک سفر لحظه آخری به فلوریدا به همراهی پسر 15 ساله ام برگشته ام. صادقانه بگویم که او هیچ اشتیاقی به این سفر نداشت تا اینکه به او گفتم می تواند یکی از دوستانش را همراه خود بیاورد.

به محض شنیدن این حرف، دست به کار شد و در عرض 15 دقیقه یک هم سفر مناسب برای خودش دست وپا کرد. همراهی دو نوجوان باعث شد بیشتر از هر زمان دیگری که به سفر خانوادگی می رفتم، وقت آزاد داشته باشم. در حقیقت توانستم یک رمان کامل را مطالعه کنم. معمولا یک کتاب همراه خود به سفر می برم؛ اما یادم نمی آید که تا پیش از این اصلاً توانسته باشم آن را بخوانم. علاوه بر این، پسرم نیز آزادی عمل بیشتری داشت. او و دوستش، دوتایی به ساحل می رفتند یا مشغول بازی های ویدئویی می شدند، در حالی که من برای صرف شام بیرون می رفتم. مطمئناً اگر دو نفری به این سفر می رفتیم، نمی توانستیم این اتفاقات را تجربه کنیم.

می دانستم که پسرم اوقات خوشی را با دوستش سپری خواهد نمود؛ اما از تاثیر این اتفاق روی پویایی خانواده شگفت زده شدم. واقعا باعث تعجبم بود که این دو پسربچه مرا به طور کامل کنار نگذاشتند. وقتی معاشرت پسرم با دوستش را دیدم و آن را با حالت خموده و کسل نوجوانی مقایسه کردم، درک بیشتری از فرزندم به دست آوردم.

بیش از حد برنامه ریزی نکنید

شاید شنیده باشید که می گویند، زندگی زمانی اتفاق می افتد که شما برنامه ریزی های دیگری انجام می دهید. من یک قدم فراتر از این می روم و می گویم که معجزه سفر وقتی رخ می دهد که اجازه دهید خوشبختی حکمرانی کند. خانواده های زیادی هستند که برای کل روز برنامه ریزی می نمایند، با عجله و سراسیمه از معبد به موزه و پارک و... می روند تا برای انجام همه برنامه هایشان وقت کم نیاورند. صادقانه بگویم، اگر بخواهم برای هرروز برنامه ریزی داشته باشم، ترجیح می دهم که اصلاً سفر نکنم. در واقع خیلی زود به این نتیجه رسیدم که پس از بازدید از یک جاذبه، به بچه ها اجازه دهم تا با فرهنگ آن محل آشنا شوند.

با اینکه من و همسرم شاید ژاپن را به عنوان مقصدی گردشگری مناسبی برای دو کودک 7 و 11 ساله در نظر نگیریم؛ اما کلکسیون مانگا و لوازمی با تم Tsum-Tsum که اغلب با خرید سودا، به رایگان در اختیار بچه ها قرار می گرفت، باعث خوشحالی آن ها شد. این اعتراف را هم بکنم که این کلکسیون ها برای خود من هم جالب بود. بیشتر از حد انتظارم، زمان خود را در مغازه ها گذراندیم؛ اما جاسوئیچی Elsa Tsum-Tsum که دخترم گرفته بود، اکنون به عنوان تزیین کریسمس استفاده می گردد.

در سفری که به شیلی داشتیم، بچه هایم یک بازی Street Fighter مربوط به دهه 1990 را پیدا کردند، حالا با تماشای تصاویر آن سفر برایم واضح است، آنچه که برای بچه ها جذابیت دارد، شاید مطابق برنامه ریزی ما نباشد. اگر بتوانید چنین لحظاتی را برای بچه ها تان خلق کنید، در نهایت همه راضی و شاد خواهند بود.

با خانواده خود، پوکمون گو بازی کنید

شاید از این حرف من که می گویم با خانواده خود، پوکمون گو بازی کنید، خوش تان نیاید؛ اما به من اعتماد کنید. این بازی به شدت برای سفر مناسب است. فرودگاه ها و جاذبه های گردشگری خیلی زود به جذابیت این بازی پی بردند و مکان هایی که اغلب پربازدید هستند، مملو از ایستگاه های پوک و سالن های ورزشی هستند. طراحان این بازی یک گام فراتر رفته اند و انواع خاصی از پوکمون خلق نموده اند که در منطقه ها جغرافیایی خاص، رایج تر هستند، به عنوان مثال پوکمون نوع آبی در نزدیکی ساحل. بعضی مدل های پوکمون بیشتر در اروپا یا آسیا رواج دارند و خود انگیزه مضاعفی برای بازی در حین سفر هستند.

بچه هایم زمانی که این بازی بیرون آمد، آغاز به استفاده از آن کردند، اما علاقه شان را از دست دادند. هرچند با انتشار دو بازی پوکمون لتز گو از نینتندو سوئیچ در سال گذشته، آن ها دوباره علاقه مند شدند و به صورت تیمی آغاز به این بازی کردیم و به این نتیجه رسیدم بیشتر از آنکه یک بازی ویدئویی باشد، شبیه به یک ماجراجویی خانوادگی است!

هر بار یکی از بچه ها را به سفر ببرید

اگر یکی از بچه های شما فقط برای اینکه با خواهر یا بردار آزاردهنده اش هم سفر نباشد، رغبتی به سفر خانوادگی ندارد، می توانید در هر سفر، یکی از بچه ها را با خود ببرید. با این کار نه تنها خیال تان از بابت عامل تنش زا راحت می گردد، بلکه رابطه عمیق تری با هر یک از بچه ها تان برقرار خواهید کرد. حتی کودکی که به سفر نبرده اید نیز می تواند از حضور پدر یا مادری که در خانه با او مانده است، نهایت لذت را ببرد. در آخرین سفری که با پسرم داشتم، دخترم وقت زیادی را با پدربزرگش گذراند و حتی به همراه او برای خرید یک لباس تابستانی بیرون رفتند.

علاوه بر این، اگر انعطاف پذیر هستید و امکانش را دارید، گذاشتن بچه ها در خانه می تواند یکی از گزینه های پیش روی شما باشد. در واقع، بیشتر سفرهایی که پدربزرگ ها و مادربزرگ ها انجام می دهند، برای تماشا بچه ها است، پس از این توجه بی نظیر آن ها نهایت استفاده را ببرید و بچه ها را نزد آن ها بگذارید تا بتوانید به عنوان پدر و مادر، قدری لحظات بالغ بودن را تجربه کنید.

نکته پایانی

زمانی که بچه ها به والدین می گویند دیگر با آن ها سفر نخواهند کرد، حسی مثل طردشدن پیدا می نمایند. با این حال، با گوش کردن به بچه ها، تأمین وسایل آسایش و اندازه زیادی صبر و تحمل می توانید سفر خانوادگی را به جای اینکه حسی مثل تنبیه داشته باشد، به یک سفر تفریحی لذت بخش تبدیل کنید.